ဒို႕တိုင္းဒို႕ျပည္ဒို႕သမိုင္း
သမိုင္းဆုိတာ
ျဖစ္ပ်က္ အေျခခံလို.
ျဖစ္ျပီးမွ ေရး ငါ ၀င္တုိးခဲတဲ.
သမုိင္းဆုိတာ ငါ ေရးတာ မဟုတ္ခဲ.ဘူး
ကံဇာတ္ ဆရာ ရဲ.
အလုိက် သမိုင္းကသာ
ငါကုိယ္ ေ၇းသားခဲ.တယ္ ...........။
ျပာက်ခဲ.တဲ. မီးေတာက္ မိီးလွ်ံ ျကားထဲ
အပယ္ ခံ တေယာက္ လို အံ.ျကိတ္ ေခါငး္ငံုလို.
ခုေရာ မေန.လို ဒီေန.လား
ဘာပဲံျဖစ္ျဖစ္ ျပာပံုထဲက
ၿပန္လည္ရွင္သန္လာတဲ.ဖီးနစ္ ငွက္ လို
မီးရႈတုိင္ အလင္းေလာကျကီးျမင္ရျပီလား.....။
လႈပ္ခတ္တဲ.ဂယက္ေတြ
ရႈပ္ယွက္တဲ. စာေတြ
အျပင္းစား အဆိပ္ တခြက္လို
တံဆိပ္ကပ္ျပီး မ်က္နွာသစ္
ခ်ယ္လွယ္ခဲ.တဲ. စိတ္ဓါတ္ေတြ
ေနာင္ Generation အားကိုးေနရလို.
ငါ တုိ.တုိင္းျပည္ မ်ိဳးဆက္သစ္ ေတြ
ေနရာေပးဖုိ.လုိေနပီ...........။
ရွယ္လီ ရဲ. ပရုိ မီးသိီးယပ္ စ္ ကဗ်ာေတြ
တုန္ခါေျပးလႊား အသက္ နဲ.
အိမ္မက္ ဆက္စပ္ လို.ရင္ ကို
ဒုန္း ခနဲ. ဒိုင္းခနဲ လာထိ မွ
ကဗ်ာ ဆုိတာ ထြက္ သတဲ.
ရႈသြင္းလိုက္တဲ.ရာ ဇ၀င္ ေခတ္ေတြ
အထပ္ထပ ္ ထုတ္ပုိး
ေလးလံေနတဲ. စိတ္ေတြ သြန္ခ်လို.
စီကာစဥ္ကာ ဇာတ္အိမ္ဖြဲ.
မွတ္ဥာဏ္ က ခုန္ထြက ္
စိတ္ကူး တခါး ၀ က
တုိးေ၀.လာသမ်ွ ေဆးစက္တုိ.
ပံုကား ျခယ္ စာလံုးေတြနဲ.
သီခဲ.တဲ. သန္ေခါင္ယံ ညနက္ ေတြ
လြန္ေျမာက္လို. ငါ တုိ.တုိင္းျပည္
ျမန္မာျပည္ သာယာ တုိးတက္ ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ ေတာ. ...........။
0 comments:
Post a Comment